Dzięki rozkodowaniu numeru VIN  będziesz mógł sprawdzić czy obecne wyposażenie samochodu Volvo to elementy oryginalne, zamontowane w pojeździe przez producenta. Warto zweryfikować także kolor lakieru, oraz zwrócić uwagę na tapicerkę, szyby, wykończenia, podgrzewanie szyb czy ilość poduszek powietrznych.

Jeśli któryś z elementów wyposażenia się nie zgadza, może to oznaczać, że pojazd oferowany pojazd mógł ulec wypadkowi!

Kolejnym ważnym argumentem za wykupieniem pełnego raportu jest informacja o tym, czy auto nie dostało się do Polski nielegalnie, a dokładnie mówiąc: nie zostało skradzione. Niestety, ten problem pojawia się coraz częściej i dotyczy wszystkich aut Volvo jak np. OV4, PV4, PV750, TR670, PV36 Carioca, PV51, PV800, PV444, PV544, PV60, Duett, P1900, Amazon, P1800, 140, 164, 240, 260, 66, 340, 360, 262C, 740, 760, 480, 780, 850, S40, V40, S70, V70, S90, V90, C70, S80, S60, V60, V70, XC70, XC90, S40, V50, C30, C70, S80, bez względu na ich zabezpieczenia.

Czas na rozkodowanie VIN – wprowadź numer VIN

Przed zakupem Volvo warto sprawdzić dzięki VIN historię pojazdu.

Warto rozszyfrować VIN jeszcze przed zakupem pojazdu, aby mieć pewność, że płacimy faktycznie za to co kupujemy. Może się niestety okazać, że nowe wyposażenie negatywnie wpływa na pojazd i konieczne będą częste wizyty w salonie. Sprawdzając VIN jesteśmy w stanie także ustalić, czy przypadkiem pojazd nie dostał się do kraju nielegalnie. To niestety coraz częstszy problem.

 

Numer VIN – co to jest?

VIN, czyli Vehicle Indentification Number to unikatowy numer identyfikujący pojazdu, który zawiera liczne i ważne informacje dotyczące samochodu. VIN zawiera takie informacje jak m.in.: kraj produkcji, rok modelowy, typ napędu, wersję silnikową, opcje wyposażenia.

Numery VIN zostały po raz pierwszy użyte w 1954 roku w  Stanach Zjednoczonych.  Producenci aut np. Volvo już wtedy oznaczali swoje auta w ten sposób. Oznakowania tego typu zaczęto używać u producentów  w Europie. Jednak  pierwsze numery wyglądały różnie. Dopiero w latach osiemdziesiątych (a dokładnie w 1981 roku)  światowi producenci, wraz z producentami  amerykańskimi ostatecznie porozumieli się w tej kwestii.

W 1981 roku  Narodowy Highway Traffic Safety Administration w Stanach Zjednoczonych zestandaryzował format. Sprzedane samochody powinny zawierać VIN 17-znakowy, który nie będzie zawiera litery I (I), O (o) lub P (q) (aby uniknąć pomyłki z cyframi 1 i 0).

Opracowano zatem wspólny standard ułatwiający pracę policji, firmom ubezpieczeniowym oraz sprzedawcom samochodów używanych. Odtąd VIN każdego samochodu ma 17 znaków – liter i cyfr.